امروز دوستی برام پیامک زد:
«آدمهای اطرافت که زیادتر می شوند، دایره ی تنهاییت وسیع تر می شود.... »
یاد بیت شعری افتادم که در فیلم «شبهای روشن» بود»:
با صد هزار مردم تنهایی
بی صد هزار مردم تنهایی
یه حرفی هم از شریعتی به ذهنم رسید:
تنهایی آرامگاه جاوید من است و
درد و سکوت همنشین تنهایی جاودانه ی من!
و تجربه ی عمیق خودم از تنهایی:
«تنهایی نه به معنای بی کسی است و نه به معنای بی وفایی کسان است؛ تنهایی فقط به معنای بی خدایی است.»
* بهای زیادی برای رسیدن به این نتیجه پرداخت کردم، ساعت و دقیقه ها و ثانیه هایی پر از سکوت و تنهایی....
تنهایی فقط به معنای بی خدایی است.»
باور کن...
با تجربه های سخت به این باور رسیده ام ...