آدم ها ممکن است همه ی آنچه را که باید، همیشه رعایت کنند ولی گاهی ممکن است حتی در یک کلمه اشتباه کنند... و همان یک کلمه اشتباه... نشان از انحراف دارد... خودمان را در همه چیز بسنجیم... حتی در موارد کوچک... حتی در موقع انتخاب یک کلمه...
* گاهی آنچه هستیم را فقط با یک کلمه نشان می دهیم.. هر چند سعی می کنیم از آنچه دوست نداریم باشیم، فاصله بگیریم و خود را بهتر نشان دهیم... ولی درتهایت هیچ گاه ماه پشت ابر نمی ماند و ما حتی در یک کلمه لو می رویم...
* این پست را به دلیل کلمه ای که انتظار نداشتم و دیدم، نوشتم... محض تذکر به خودم و ....
*گاهی اون چیزی که فکر می کنیم و اون چیزی که هستیم خیلی باهم فاصله داره ... و این رو از چیزهایی که ازشون خوشمون میاد... آدمهایی که دوستشون داریم .... کلماتی که استفاده می کنیم... کتابهایی که می خونیم و .... می تونیم بفهمیم... (خیلی مهم ها )
فقط یک کلمه را می شناسم که می تونه انقدر موثر باشه
اونم بله سر سفره ی عقده دائمه
اون بله که نشان دهنده شخصیت آدم نیست... گاهی آدم فکر می کنه خیلی با شعوره، خیلی عارفه، خیلی مودب و یا هر چیز دیگه ای... ولی از کلمه ای استفاده می کنه که نشون می ده اینجوریام که خودش فکر می کنه نیست... خود واقعیش یه چیز دیگس... حالا حالا باید روی خودش کار کنه...
سلام
واضح تر بگویید بدانیم چیست اشتباه؟ چه کسی با اشتباهش دلی رنجانده است؟ در همه جا اشتباه دیده می شود. بگو چه اشتباهی است که اینقدر نمایان است و اینقدر پنهان!!!
شاید واقعا اشتباهی اشتباه شده است!
سلام
چیستی اشتباه مهم نیست... مهم درس گرفتن ازشه... که درس گرفتم...
به حق گفته اند که آدمی در زیر زبانش ( و البته کلماتش) پنهان است...
آخه وقتی ادمای دور و برت هم مثل خودت نقص دارن زیاد نباید مته به خشخاش بگذاری، همه یک سری ایراد دارن که البته هنر ادما امروزه توی پوشوندن ایراداتشون هست. چجوری روی خودت کار میکنی؟ چند بار از روی غلط می نویسی؟
بحث مته به خشخاش گذاشتن نیست... بحث سر اینکه آدما چجوری لو می رن...