عصر معراج پولاد

 

در ابعاد این عصر اسراف و تزویر ..... در ابعاد این عصر معراج پولاد.... در ابعاد این عصر فنون 

 و تنهایی انسان ..... وقتی نگاه را می گردانی ..... از بنزهای طلایی و نقره ای عربی را 

 می بینی .... تا کباب چند متری گینسی .... و رستورانهای زنجیره ای مک دونالد و KFC ..... 

 بعد  که می رسی به آفریقا .... انگار دنیا می ایستد .... انگار چندین قرن به عقب بر  

می گردی .... به گرسنگی  و قحطی ..... می شود باور کرد ؟! ......  

چه خوب گفت سهراب که  ..... من از سطح سیمانی قرن می ترسم ..... حال من ..... از سطح 

 سیمانی قرن .... که نه ..... از سطح سیمانی دلها ترسیده ام ....   

زمانی که کودکی از گرسنگی می میرد ..... در این دوران شکم بارگی ....  من از آدم ها  

می ترسم .... آدمهایی که هیچ چیز خوابشان را تلخ .... که نه ..... سبک هم نمی کند .... می شود باور کرد ؟! ....  

لااقل .... تو اگر در طپش باغ خدا را دیدی، همت کن .... و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است ....

_{*خدا چه خوب وقتی.... قدر دل آدمی را می سنجد ....}

_{*و چه خوب گفت مولانا ....آبادانی این دنیا حاصل غفلت آدمهاست ....}  

_{*نمی دانم ... آسمان خراش های این قرن را باور کنم ... یا انسان خراشی هایش را .....}

_{*تنها چند ماه پیش بود که برنامه جهانی غذا، 70 درصد مواد غذایی خود را، حداقل جیره لازم برای بقا و زنده ماندن برای یک میلیون یا بیشتر پناهندگان سومالیایی، به علت "کسری بودجه" قطع کرد .... حال این نسل کشی است یا هلوکاست جعلی یهودیان ....}

_{* در خبرهای مهم یاهو چند روزی است که هیچ خبری از سومالی ندیده ام ..... یاهویی که همیشه از کاه...کوه می سازد....} 

 _{* عباراتی را  وام دار سهراب سپهری هستم ...}