پشت واژگان سکوت
و اینجا مامنی است برای بیان هر آنچه که پشت واژگان سکوت پنهان شده اندپشت واژگان سکوت
و اینجا مامنی است برای بیان هر آنچه که پشت واژگان سکوت پنهان شده اندمهلت
.... و خداوند هیچکس را همانند مهلت دادن نیازمود....
در حدیثی از حضرت علی (ع) خواندم: «چه بسا کسانیکه با نعمتهای رسیده به دام افتند و با پرده پوشی گناه فریب خورند و با ستایش شدن آزموده شوند و خداوند هیچکس را همانند مهلت دادن نیازمود ...
احساس می کنم این از آن سنتهای خداوندیست که از زمان هابیل و قابیل تاریخ گذشته تا زمان هابیل و قابیل تاریخ معاصر همیشه جاری بوده است ... که خداوند صبور است و به تماشای آدمی نشسته است ... مهلت می دهد و مهلت می دهد و مهلت می دهد ... ولی وای به روزی که این مهلتها تمام شود و بگوید برگه های امتحانی بالا ... وقت تمام شد ...
انگار که این مهلت دادن ها بزرگترین امتحان آدمی است ... این قدر سرمان با آن گرم می شود که اصلا خود خدا را فراموش می کنیم ... آخر ما آدمها یاد گرفته ایم چوب تری بالای سرمان باشد ... تا خطا کردیم چوبمان بزنند ... اما وقتی در محضر خدا گناه می کنیم و به ما مهلت داده می شود و چوبش را آنی نمی زنند، هوا برمان می دارد که انگار کسی حواسش به ما نیست ... اما دریغ که ما خود، حواسمان به او و مهلت دادنهایش نیست ...
چه زیبا گفته اند: «پاک و منزه است خداوندی که گاه بندگانش را به وفور نعمت عذاب می کند» ...
و ما چقدر غافلیم ...
